Historia szkoły

Z kart kroniki szkoły

„Założenie szkoły etatowej jednoklasowej w Głogoczowie odnosi się do 1857 r”. Taki zapisek odnajdujemy w najstarszej kronice szkoły. Na mocy aktu erekcyjnego z dnia 23 lipca 1857 r. gmina Głogoczów miała obowiązek wypłacać pensję nauczycielowi, dostarczać drewna na opał i utrzymywać stróża. Z służbą nauczycielską powiązana miała być służba organisty. Z zapisków kronikarskich wynika, iż sala szkolna mieścić się miała na organistówce. Jednakże w późniejszym czasie zaszły różne nieporozumienia o istnienie klasy szkolnej w organistówce „zaś naukę szkolną nie rozpoczęto od założenia szkoły głogoczowskiej od 1857 r. ale dopiero do 29 listopada 1876 r., gdzie ta szkoła na nowy etat już przemieniona została”. Pierwszym nauczycielem głogoczowskiej szkoły był Jan Waligórski.

15 stycznia 1883 r. Rada Gminna Głogoczowa uchwaliła zakupić od Wojciecha Piątka pół morga gruntu pod budowę szkoły. 20 lipca 1884 r. Rada Gminna zgadza się na wystawienie szkoły. Budynek składał się z jednej klasy i mieszkania nauczyciela, był długi na 28 i pół łokcia, a szeroki na 14 łokci. Budowa trwała przez kilka lat. 1 września 1895 r. otworzono drugą klasę tzw. nadetatową i na ten cel wynajęto izbę u Stanisława Łężniaka.

Od roku 1875 kronika szkoły nie była prowadzona. Dopiero w roku 1923 kierownik szkoły Stanisław Gorączko odnalazł ją wśród starych dokumentów. Mimo braków dokładnych zapisów kronikarskich wiadomo, że z początkiem roku 1914 ukończono budowę nowego, piętrowego budynku szkoły. Nowy budynek był murowany, składał się z 4 sal lekcyjnych i mieszkania nauczyciela. Podczas I wojny światowej w szkole przez kilka tygodni stacjonowało wojsko.

Od 1 października 1919 r. stałym kierownikiem szkoły został Stanisław Gorączko. Podczas roku szkolnego 1925/26 szkoła została przekształcona z dwu na pięcioklasową. Rok szkolny 1939/40 rozpoczął się wybuchem II wojny światowej. Nakazem władz okupacyjnych odebrano młodzieży podręczniki, mapy, flagi oraz godło państwowe. Nauka podczas wojny trwała normalnie poza 3 – miesięczną przerwą w roku 1944, kiedy to szkoła była zajęta przez wojska niemieckie. Po wojnie, w skutek braku podręczników szkolnych, nauka natrafiła na wiele trudności. Uczono się z „Płomyczków i Iskierek” oraz z książek, które kierownik szkoły Stanisław Gorączko, ukrył po domach.

Dnia 27 stycznia 1952 r. po 38 latach pracy w głogoczowskiej szkole, zmarł Stanisław Gorączko. Wydział Oświaty powierzył tymczasowo funkcję kierownika szkoły Marii Siwickiej.

Od 1 września 1952 r. obowiązki dyrektora szkoły objął Michał Balara. Przybył on do Głogoczowa wraz z żoną i trójką dzieci.

Ludność Głogoczowa na zebraniu wiejskim dnia 29 września 1957 r. uchwaliła przystąpienie do rozbudowy szkoły systemem gospodarczym. 9 maja 1961 r. rozpoczęto budowę, a już 2 marca 1963 r. oddano do użytku jedno skrzydło budynku. Następnie przystąpiono do rozbiórki starej części, a na jej miejscu powstała II część, którą oddano do użytku 30 sierpnia 1964 r. Wkrótce przed budynkiem szkoły złożono ogród kwiatowy, a inicjatorką tego projektu była nauczycielka Irena Kador.

9 grudnia 1969 r. nadano Szkole Podstawowej w Głogoczowie imię Tadeusza Kościuszki. W związku z tym 7 czerwca 1970 r. odbyła się uroczystość odsłonięcia tablicy pamiątkowej, którą ufundował Komitet Rodzicielski.

W czerwcu 1972 r. na emeryturę odszedł Michał Balara, a nowym dyrektorem został mianowany mgr Bolesław Malinowski. W latach 1982 – 1989 dyrektorem była mgr Anna Bałazińska – Krzyworzeka.

13 czerwca 1989 r. przedstawiciele Rady Pedagogicznej w tajnym głosowaniu wybrali nową dyrektorkę, a została nią mgr Maria Tabor Pręcikowska, która pełniła tę funkcję od 1 września 1989 do sierpnia 1997 r. W latach 1997 – 2003 dyrektorem szkoły była mgr Elżbieta Karkosz. Podczas trwania jej kadencji rozpoczęto budowę sali gimnastycznej, którą otwarto i poświęcono 20 września 2003 r. Od 1 września 2003 r. do 31 sierpnia 2019 r. funkcję dyrektora pełnił mgr inż. Krzysztof Kania. Od 1 września 2019 r. nowym dyrektorem Zespołu Placówek Oświatowych im. Tadeusza Kościuszki w Głogoczowie została mgr inż. Marzena Pietrzak.